บทที่ 62 ใจละเมอ??? (150%)

ยอมก็บ้าแล้ว! คราวนี้เธอไม่ยอมเว้ย!

ไวเท่าความคิดมือเรียวก็ปัดมือใหญ่ออกห่าง แต่อีกฝ่ายหาได้ยอมรามือง่ายๆ ไม่ พอเขาตั้งท่าจะทำอีกครา บูรณิมาก็หยิกหมับเข้าตรงหลังมือหนาอย่างเต็มเหนี่ยว

“หึ! ทีกับผัวทำเป็นหวง”

น้ำเสียงเหยียดหยันที่คนเมาพ่นออกมาห้วนๆ ทำให้คนฟังหูผึ่ง

ชักเริ่มจะยังไงๆ กับความสัม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ